Το Λεμφοίδημα θα πρέπει να αντιμετωπιστεί άμεσα, γιατί εκτός από την αλλαγή στην εμφάνιση του σώματος (λόγω του οιδήματος) και τις ψυχολογικές επιπτώσεις, ο ασθενής βρίσκεται σε διαρκή κίνδυνο να επηρεαστούν οι καθημερινές του δραστηριότητες, λόγω της προοδευτικά αυξανόμενης μυικής αδυναμίας και του περιορισμού των κινήσεων. Επίσης οι ασθενείς με Λεμφοίδημα είναι επιρρεπείς σε επαναλαμβόμενες λοιμώξεις : κυτταρίτιδα (φλεγμονή του δέρματος), λεμφαγγειίτιδα (φλεγμονή των λεμφικών αγγείων) και άτονα έλκη του δέρματος.

Για το λόγο αυτό είναι σημαντικό κυρίως ασθενείς που έχουν υποβληθεί σε χειρουργικές επεμβάσεις ή ακτινοβολίες για τον καρκίνο (μαστεκτομή, λεμφαδενικός καθαρισμός, υστερεκτομή, επέμβαση προστάτη, μελάνωμα, λέμφωμα κ.ά.), καθώς και ασθενείς μετά από ορθοπαιδικά χειρουργεία ή επεμβάσεις πλαστικής χειρουργικής, με το που αντιληφθούν κάποια από τα συμπτώματα αυτά να απευθυνθούν έγκαιρα στον ειδικό και να ξεκινήσουν θεραπεία. Όσο πιο γρήγορα ξεκινήσουν θεραπεία, μειώνονται κατά πολύ τα συμπτώματα και οι πιθανότητες να δημιουργηθεί κάποια χρόνια μορφή Λεμφοιδήματος.

Τα κλινικά συμπτώματα στο Λεμφοίδημα είναι τα εξής :

• Προοδευτική αύξηση του όγκου του μέλους (αρχικά περιφερικά  και αργότερα και προς τα κεντρικά σημεία)
• Αίσθηση βάρους στο μέλος
• Μυική αδυναμία και περιορισμό στην κίνηση (κυρίως στον ώμο, στον καρπό και στην ποδοκνημική)
• Χαμηλή αισθητικότητα
• Ασύμμετρο οίδημα (το ένα μέλος είναι μεγαλύτερο από το άλλο)
• Χαρακτηριστικό εντύπωμα μετά από πίεση, το οποίο εξαφανίζεται όταν σταματήσουμε την πίεση
• Αίσθηση ανελαστικότητας του δέρματος
• Προοδευτική σκλήρυνση των μαλακών ιστών (ίνωση)
• Αλλαγές στο δέρμα (πάχυνση του δέρματος και έλκη) λόγω λοιμώξεων ή υπερκεράτωσης
• Στα πρώιμα στάδια το Λεμφοίδημα είναι ανώδυνο, σε πιο προχωρημένα όμως στάδια εμφανίζεται και πόνος